دلم تنگه

اگر نبودن تو

خار در چشم است

بودن ديگري

استخوان در گلوست

داشتم ميخواندنم از اويي که به يار رسيده بود و تلخ کامي ش شهد

 بي اختيار بغض کردم انگار که دو دستي از غيب گلويم را سخت بفشارد ..

يعني ميشود من هم روزي به اين تلخکاميها از دور نگاه کنم و چشمانم غرق شادي بشود؟ 

پي نوشت:1_ ميگويند خدا بزرگ است

2_  باز هم ميگويند ان مع العسر يسرا